Samen met Klimaatwerf startten we vorig jaar met het project ‘energetische wijkrenovatie Bloemenwijk’. We willen samen met de buurtbewoners een heuse ‘energietransitie’ teweegbrengen in de Bloemenwijk. Dat wil zeggen dat we gezinnen willen helpen met de overstap naar duurzame en groene energiebronnen, maar ook willen we de wijk laten evolueren naar een echte ‘hernieuwbare energiegemeenschap.’ Geen gemakkelijke klus. Maar gelukkig kunnen we rekenen op enkele enthousiaste ambassadeurs en burenhelpers. Zij helpen hun wijkgenoten om minder energie te verbruiken en geven hun buren advies. Ze kregen de naam EnerGuys. Eén van hen is Rob Brouwer, een enthousiaste man die zich in onze gemeente op verschillende manieren inzet als vrijwilliger. We bombarderen hem dit jaar tot één van onze ‘duurzame helden’, hoewel hij zichzelf zeker niet als held beschouwt.

Kan je iets meer vertellen over wat je doet als EnerGuy?
Als EnerGuy gaan we op vraag van buurtbewoners bij hen op bezoek om advies te geven hoe ze hun woning energiezuiniger kunnen maken. We bekijken dan het energieverbruik aan de hand van de energiefactuur en geven tips om energie te verbruiken. Mijn rol hierin is eerder om hen algemeen te informeren over de mogelijkheden, zonder meteen te beginnen over grote kosten die gemaakt moeten worden.

Hoe ga je dan te werk?
Wel, we zitten in een wereld waarin er heel wat verandert op vlak van klimaat, milieu, energietransitie en dus ook op vlak van duurzaamheid. ‘Gelukkig’ zijn er subsidies van de overheid om aanpassingen aan je woning te doen. Maar… die subsidies, om bijvoorbeeld je dak te isoleren, krijg je pas nadat je eerst heel die renovatie hebt betaald. Als je er even bij nadenkt, is dit heel onlogisch. Veel gezinnen hebben simpelweg die middelen niet, dus zou er een totaal ander financieringsmodel moet komen, waarmee je iedereen kan helpen. En hen vooral niet bang maken.

Kan je voorbeelden geven?
Er zijn de laatste jaren heel wat jonge gezinnen bijgekomen in onze wijk. Die huizen zijn allemaal al uitgerust met de nieuwste technieken. Die hebben mijn advies niet nodig. Maar er zijn ook heel wat woningen met de typische aluminium raamkozijnen met enkel glas in. Dat kan je zien vanaf de buitenkant, maar vertelt ook veel over het type woning. Als je zo’n huis energiezuinig wil maken, moet je daar heel veel geld in steken, wat er soms niet is. Dus kan je beter met kleine stapjes werken. Ik stel me dan op als ervaringsdeskundige.

Het eerste wat ik doe als ik een huis binnenkom, is kijken hoe de thermostaat van de verwarming staat of nagaan welke elektrische toestellen er aanwezig zijn. Soms kom ik in een huis en dan staat de thermostaat op 26 graden. Dan is het niet moeilijk dat de energiefactuur de hoogte in schiet (lacht). Of een koelkast van meer dan twintig jaar oud die nog prima werkt, maar enorm veel energie verbruikt. Dan is het eigenlijk heel simpel: de thermostaat veel lager zetten, een trui aantrekken en investeren in een nieuwe koelkast. Het hoeft allemaal niet veel geld te kosten om toch te besparen op je energiefactuur.

Is dit je drijfveer? De mensen bewust maken over hoe ze omgaan met hun energie?
Ja, dat vind ik wel. Want als ik onmiddellijk ‘de grove middelen bovenhaal’, dan haken ze af. En het zijn net die mensen met minder middelen die we moeten helpen, en hen voorzichtig benaderen. Kijk naar je apparaten, zet je thermostaat lager … Hebben de mensen toch wat financiële ruimte, dan geef ik hen natuurlijk ook de nodige info over bijvoorbeeld dak- en spouwmuurisolatie, dubbel glas … Maar ik begin er niet meteen over. Ik pak het stapje voor stapje aan.

Waar hecht je zelf veel belang aan op vlak van duurzaamheid?
Bewust omgaan met wat je koopt. Want je kan evenveel met veel minder. Als ik naar de supermarkt ga, dan erger ik me soms aan het grote aanbod. En we moeten daarin eerlijk zijn: het merendeel van wat er in een supermarkt ligt, heb je niet nodig. En het is meestal nog slecht voor onze gezondheid ook (lacht). Maar het beperkt zich niet alleen tot de supermarkt. In sommige winkels kunnen we voor een appel en een ei spullen kopen die we eigenlijk niet of nauwelijks gebruiken en niet nodig hebben. We kopen het omdat het goedkoop is. We staan er te weinig bij stil dat die spullen van de andere kant van de wereld komen – op een niet-milieuvriendelijke manier dan nog – om tot in onze winkels te geraken. Dat is niet logisch. Als we allemaal 25 procent besparen op onze consumptie, zou dit al een heel verschil zijn.

Wat kunnen wij als gemeente op vlak van energietransitie of energieconsumptie nog beter doen?
Ik vind het project dat de gemeente hier in de Bloemenwijk doet, echt heel mooi. Maar misschien moet het project niet beperkt worden tot individuele huizen uit één wijk. Waarom niet meer mogelijkheden voorzien om elektrische wagens op te laden in onze gemeente, of zonnepanelen leggen op openbaar domein, eventueel met een grote batterij. We kunnen zo mensen de kans geven om hierin te laten investeren om zo hun voordeel te halen uit de energie die hieruit voorkomt. Er zijn nog heel wat uitdagingen voor de toekomst.