eerste hulp bij epilepsie

Onze hersenen bestaan uit vele grijze cellen die met elkaar verbonden zijn via elektrische impulsen. Epilepsie ontstaat wanneer een stoornis optreedt van die elektrische impulsen. Bij een slachtoffer waarvan bekend is dat hij of zij epilepsie heeft, is het niet altijd nodig om gespecialiseerde hulp te raadplegen als deze persoon een epilepsieaanval heeft.

Je belt best wél naar 112 als:

  • niemand uit de omgeving het slachtoffer kent;
  • niemand uit de omgeving weet dat het slachtoffer aan epilepsie lijdt;
  • de oorzaak van het schokken onbekend is;
  • het slachtoffer na de aanval langer dan 2 minuten bewusteloos blijft;
  • de aanval langer dan 5 minuten duurt
  • er telkens opnieuw een grote aanval begint;
  • het gaat om de eerste epileptische aanval van het slachtoffer;
  • de aanval een andere vorm heeft dan wat omstanders die het slachtoffer kennen, gewoon zijn of frequenter voorkomt;
  • het slachtoffer onder invloed van alcohol of drugs is;
  • de aanval met koorts gepaard gaat;
  • het slachtoffer zwanger is;
  • het slachtoffer diabetes heeft;
  • het slachtoffer tijdens de aanval ernstige letsels oploopt;
  • je twijfelt.

Ook als de aanval kort was en het slachtoffer zich nadien goed voelt, doet hij of zij er goed aan gespecialiseerde hulp te raadplegen als hij of zij de oorzaak van het schokken niet kent.

veiligheid primeert

Zorg altijd voor de veiligheid van het slachtoffer en jezelf:

  • Neem voorwerpen weg waaraan het slachtoffer zich kan pijn doen.
  • Leg een plat kussen of een zachte trui onder zijn of haar hoofd (en haal het weg eens het schokken voorbij is).
  • Steek niets in de mond of tussen de tanden.
  • Houd het slachtoffer niet vast en probeer hem of haar niet tegen te houden.
  • Controleer het bewustzijn, open de luchtweg en controleer de ademhaling.
  • Leg het bewusteloos slachtoffer in stabiele zijligging.
  • Is het slachtoffer weer bij bewustzijn? Zorg dan dat hij of zij in een rustige omgeving kan bijkomen.